Europese wolf Lindo

Woensdag 27 september 2023 is Lindo van de  Lüneburger Heide naar België gebracht.

Na heel veel waterdrinken en 2 uur later heerlijk lekkere kip eten. Is Lindo gaan rusten.

Lindo is toch wel ons speciaal kereltje. Gevonden in de natuur, was doof en uitgehongerd. Doordat zijn gehoor het liet afweten is hij zijn familie kwijt geraakt en geen kans op overleven zo alleen. Hij is in juni gevonden in de natuur van Brandenburg door Valeska de Pellegrini omdat de opvang voor zo'n kleine wolf niet optimaal was is er besloten hem naar Tanja Askani te brengen. (Waar onze knappe Bo vandaan komt) Tanja heeft zijn oren laten onderzoeken en toen bleek dat Lindo een cyste diep in zijn rechteroor had. Waarschijnlijk zat daar een vreemd voorwerp in, wat aan beide kanten een oorontsteking veroorzaakte. Na behandeling zijn de oren van deze kleine wolf volledig genezen en kan hij prima horen. Tanja Askani heeft Lindo dan laten wennen aan mensen. Echt knuffelen wil hij niet, maar hij vind mensen ook niet akelig en is gelukkig gek op eten, zolang het maar goed kraakt en lekker veel is. Een konijn van 9 kg lust hij wel in zijn eentje. Lindo leeft samen met de knappe meid Kiya. Ze zijn beiden gek op modder, op rennen en eten, dus het is een leuk koppel die goed samen passen.

 Valeska de Pellegrini heeft onderstaande tekst geschreven.

In het kader van mijn werk voor het Landesumweltamt für Naturschutz (Landelijk Milieuagentschap voor Natuurbehoud) in Brandenburg word ik naar mijn monitoringgebied geroepen. Hier is een puppy gezien in de buurt van een fietspad, en de volgende ochtend is hij nog steeds ter plaatse. Tegen de tijd dat ik daar aankom, heeft de puppy zich naar het dichtstbijzijnde dorp gesleept, waar hij volledig uitgeput en omringd door mensen op straat in de brandende zon ligt. Hij vlucht niet als ik naar hem toe loop om zijn toestand beter te kunnen beoordelen.

Ik vang hem en draag hem naar de auto om hem naar de dierenarts te brengen en daar te laten verzorgen. De kleine puppy is volledig uitgedroogd. Een auto-ongeluk lijkt uitgesloten. De lichaamstemperatuur is normaal, longen en hart zijn niet opvallend. Afgezien van zijn extreem verzwakte toestand is het duidelijk een gezonde puppy. Natuurlijk neem ik genetische monsters en meet ik de puppy, wat bij het vangen van een levende wolf hoort.

Dan neem ik hem mee naar huis, geef hem water en eten, wat hij zonder aarzelen aanneemt. Gelukkig zit onze diepvries vol met wild.

Daarnaast probeer ik nauwkeurige aanwijzingen te vinden over zijn wolvenfamilie ter plaatse, aangezien deze tot nu toe niet bekend is, en stuur ik een goede bekende ter plaatse. Deze vindt inderdaad aanwijzingen en dus doen we 's nachts een eerste poging om de kleine terug te brengen naar zijn familie. Deze huilt vlakbij, maar de pup reageert niet. Ik vraag me af of het alleen de stress is, of dat er iets anders aan de hand is. De volgende ochtend test ik zijn gehoor en stel vast dat hij op dat moment doof is. Het is dus duidelijk dat hij nooit meer naar zijn familie kan terugkeren. De eerste dagen loopt hij erg wankel op zijn achterpoten. Dierenartsen vermoeden een neurologisch probleem, maar nadat hij hier kan herstellen, verdwijnt dit probleem. Het kwam doordat zijn lichaam zo uitgehongerd was dat het spiermassa begon af te breken. De volgende twee weken is hij ons nieuwe familielid, we laten hem kennismaken met mijn honden en hij wordt een deel van ons. We nemen hem mee voor wandelingen in het bos, waar hij zichtbaar van geniet. Het zijn twee ongelooflijk spannende weken met hem en ik ben verdrietig omdat ik zijn familie niet kan vervangen, hoe hard ik ook mijn best doe, maar tegelijkertijd ben ik dankbaar voor dit prachtige geschenk, voor elke ervaring met hem.



Kort voordat hij naar Tanja gaat, zijn er enkele situaties die erop wijzen dat hij misschien toch weer een klein beetje kan horen. Hij tilt zijn hoofd op, hij krabt vaker aan zijn oor, er zijn situaties waarin hij dingen niet kan zien, maar toch reageert...

Al die tijd doe ik mijn best om een goede plek voor zijn toekomst te vinden. Allereerst is er Tanja Askani, die me helpt, contact met jullie legt en de kleine opvangt totdat hij naar België kan reizen. En hoewel ik het erg moeilijk vind om hem weer te laten gaan, ben ik erg dankbaar voor de steun – die van Tanja en die van jullie!